chandler

No nic, napisałem ten list motywacyjny, zdjęcia przyciąłem (przy okazji okazało się, że nie mam żadnych zdjęć solo, a były potrzebne zdjęcia całej sylwetki, będę o tym pamiętał na kolejnych wyjazdach - "Precz, PRECZ MÓWIĘ !!! Teraz ja sobie robię zdjęcie sam!!!! !@$##@#$%" ;-)   Nie powiem, że mnie jakoś to pozytywnie nie nastawiło (no to wysłąnie aplikacji). Szanse pewnie zerowe, bo brak doświadczenia w zawodzie, ale pomarzyć można...

Spiekłem się wczoraj czekając na zdających egzamin na aplikację sądową. Aż sam nie chcę wierzyć-siedziałem przed aulą tylko 2 godziny i słońce wcale tak bardzo chyba nie przygrzewało a moje ręce i twarz są mocno zaczerwienione. No coż - do czego jak do czego, ale do opalania się mam naturalny talent (dziedziczony po babci - jak dawniej jeździliśmy na wakacje na wieś to ona siedziała całe dnie w kuchni a mama z ciotką wystawiały leżaki i się opalały, a potem i tak ona była "najczarniejsza z czarnych").

A tata zrobił mi prezent bez okazji i podarował swój zegarek (z nadzieją, że go przekażę kiedyś swojemu synowi, nono... czy to znak, że na wnuki czeka? ;-) Bardzo się cieszę bo od dawna mi się podobał.

Rodzice mieli wczoraj rocznicę ślubu. 25 lat, ćwierć wieku... Wiadomo, że są chwile lepsze i gorsze, ale jakoś brną razem przez życie. Zazdroszczę im. I mam nadzieję, że też tak będę potrafił...

Dziś egzaminy na aplikację sądową. Będzie próbować między innymi moje kochanie i Radek. Pojawię się oczywiście, potrzymam kciuki, może to coś da bo może być naprawdę ciężko

Żałuję trochę, że tu siedziałem. Te pół roku powinienem był spędzić w Stanach pracując i oszczędzając na przyszłość. Była taka możliwość a ja przepuściłem czas przez palce. Przeglądając ogłoszenia o pracy można się czasem załamać - jeśli nie jesteś "dziewczyną", szwaczką, kimś związanym z samochodami (w końcu ktoś musi doprowadzać ten złom zwożony do naszego kraju z całej Europy do stanu używalności) a w najgorszym wypadku nie masz żadnej grupy inwalidzkiej to małe szanse (przynajmniej tą metodą). W dodatku zdarzył się tajemniczy znak. Podobno (ja nie widziałem) w TVN-ie po serwisie sportowym podali wiadomość o naborze do redakcji sportowej... Moja wymarzona praca... (serio) Chyba będę próbował, a co... :) No i może skrobnę taki jeden artykuł na konkurs (czas do 16 lipca, jeszcze nie zacząłem, jeśli się zdecyduję to może tu wkleję).

Pole pole łyse pole
Ale mam już plan
Pomalutku bez pośpiechu
Wszystko zrobię sam

Tu na razie jest ściernisko
Ale będzie San Francisko
A tam gdzie to kretowisko
Będzie stał mój bank

Mam to w nosie że sąsiedzi
Mówią o mnie świr...

Przeczytałem ostatnio taki cytat: "Pamiętaj, że nawet najlepszy plan działania nie zastąpi samego działania". To jest czasem mój problem-zbyt łatwo się poddaję. Czas w końcu wziąć się w garść i zrobić coś ze swoim życiem, które przecieka niezauważenie przez palce...

Od soboty lepiej rozumiem pewien stereotyp o kobietach - ten, że zakupy poprawiają humor. Jestem dumnym posiadaczem czerwonych butów. Zdania są podzielone, od opinii pozytywnych z lekką dozą zazdrości do wyzywania od klaunów i oskarżeń o kompletny brak gustu. Ważne jest to, że MNIE się podobają no i są niesamowicie wygodne. :)

Jejku, nie wiem czego niektórzy się spodziewają... Chyba będziecie rozczarowani, niestety.

Pamiętam bardzo dobrze jak dostałem pierwszy cukierek od swojego dziadka...eee...ściema, nie pamiętam tego faktu ani tym bardziej "marki" cukierka i mojego wieku :P   Otóż kolega podesłał mi ostatnio emocjonalnego maila nt Tsubasy, czyli wyświetlanego kiedyś w Polonii 1 (tak tak dzieci - magiczna stacja, kompatybilna z TELE 24 :) serialu pt."Kapitan Hawk". Wygrzebal gdzies linka do francuskiej strony, ale i tak jak stwierdził "wspomnienia odżywają". No ba!! Zerknąłem na osloskop i proszę bardzo - jest! Ściągam sobie pierwsze 8 odcinków. Za mangą/anime jakoś nie przepadam (uraz spowodowany kontaktami z kolegą-maniakiem w młodości), ale ten serial... Te mecze toczone potem na ulicach. Nie wiem czy ktoś jeszcze pamięta Kapitana Hawka i wie o czym mówię, ale ja najbardziej lubiłem Misaki'ego. No i jakoś od tego czasu ulubionym numerem na koszulce była 11. Nie żadna tam dycha i uwielbienie dla Tsubasy (jak 90% populacji) tylko wlasnie taki solidny pomocnik. Może wynikało to z realnej oceny umiejętnosci?? Bo za asa to ja nigdy nie mogłem uchodzić i nigdy nie będę... To by było na tyle jak chodzi o wspomnienia z dzieciństwa.

Pamiętam również (co zdarza mi się ostatnio bardzo rzadko) o czym śniłem. Wiem, że byłem w Kanadzie (po co nie mam pojęcia) tzn. pamiętam, że z kimś rozmawiałem o tym, że tam byłem i już wróciłem. A potem byłem pilotem samolotu, lądowałem na lotnisku Lublinek. Na pokładzie była moja chrzestna z córką i babcia oraz ... Jan Paweł II. A co dziwniejsze wiedziałem, że jestem za sterami samolotu, a jednocześnie miałem go (dosłownie) w ręku, tak jak zabawkę i próbowałem go wyhamować przed wieżą kontrolną (było trudno tak jakbym naprawdę zatrzymywał toczącą się maszynę rękami). Ktoś wie jak to zinterpretować? :)

A notka teraz zamiast wieczorem bo niespodziewanie nocowałem u Radka. Takie tam wieczorne gadki o "życiu i śmierci" przy piwku i serkach pleśniowych (ale rano nie robiłem jajecznicy ;) Miło się tak czasem spotkać, po prostu porozmawiać, pomarzyć, zrelaksować.

Śpieszę zawiadomić, że wbrew pozorom żyję. Pogłoski o mej śmierci były zdecydowanie przewczesne i przesadzone :) Nie piszę bo nie mam do powiedzenia nic ciekawego, a podobno milczenie jest złotem. Upojne czerwcowe dni spędzam z kodeksem usiłując zgłębić tajniki prawa cywilnego, ale jakoś nie za bardzo to idzie. W ramach oderwania się robię różne ciekawsze rzeczy. Dziś np. oglądałem z Radkiem w pubie powtórkę 6, meczu finału NBA. No i się kapkę wnerwiłem. Nie po to powstrzymuję się przed sprawdzeniem wyniku od rana do 14, unikam włączenia jakiejkolwiek strony w necie, która mogłaby mi to zdradzić itp. żeby jakiś bałwan z Canal+ w przerwie wyświetlił wielką planszę z napisem "Transmisja 7. meczu San Antonio Spurs - Detroit Pistons w piątek o 2.45". No mamusiu kochana... Czy im się wydaje, że wszyscy znają wynik, bo oglądali mecz o 3 w nocy? Zero pomyślunku. Całą zabawę miałem zepsutą. W dodatku liczyłem, że Spurs wygrają a tu klapa. Dodam, że gra toczy się o niebagatelną stawkę. Bez zbędnych szczegółów - jeśli wygrają SAS Radek musi dokonać na moją rzecz zakupu w kwocie do 50 PLN. Jak Detroit to będziemy mieli remis i nikt nikomu nic nie kupuje (nie licząc innego zakładu "piłkarskiego" o tej samej stawce, który już jest rozstrzygnięty na moją korzyść, hehe).

Babcia się ostatnio gorzej czuła, martwię się, choć już jest lepiej. Ale nie chcę o tym za bardzo pisać. Jutro może skrobnę coś o młodych latach (no młodszych w każdym razie..., w pewnym sensie :)